Игор Јанев е роден 1964 година во Белград , Србија. Докторирал на Правниот факултет во Скопје во 1994 година, а пост-докторски студии завршил во САД (Вашингтон, Шарлотсвил и Медфорд – Харвард) во дисциплините на Мегународната политика и Мегународното право. Член е на неколку престижни мегународни здружениа за Мегународното право и мегународните односи, мегу кои се ASIL и ACUNS. Д-р Игор Јанев е и член на Њујоршката Академија на науките (NYAS). Од 2000. година Игор Јанев е вработен во Институтот за политички науки во Белград, а во 2010 година ја добива и највисокота научна титула Научен советник (во ранг на редовен професор на Универзитетот во Белград).

Во македонските историски движења познато е дека д-р Игор Јанев беше Специјален советник на Министерот за надворешни работи во 2002 година. Во научните анализи од 1998-та година за легалитетот при приемот на Македонија во ООН открил кршење на Повелбата на Обеднинетите нации. Овој исклучителен научен придонес е објавен во списанието со највисок научен рејтинг во правните науки American Journal of International Law. Ставовите на Игор Јанев ги презентираше и македонскиот претседател Георге Иванов на 67-то Генерално собрание на ОН во 2012-та година, кога го искажа ставот дека при приемот на Македонија во ООН Република Македонија беше условена со два дополнителни услови надвор од пропишаните според Поевелбата на ОН. Имено таквите услови, посебни за македонскиот прием, се противни на Поевелбата на ОН (на член 4 од овој основен документ),според Советодавното мислење на Мегународниот суд на правда (од Хаг) од 1948 година, во кој се искажува ставот дека за специфични услови надвор од општите пропишани во член 4, во време лимитирани, не смее да се гласа во ОН, ниту таквите услови можаат да бидат поставувани на кандидатот за прием. Ова Советодавното мислење на Мегународниот суд на правда од 1948 година беше прифатено и од Генералното собрание на ООН истата 1948, како толкување на член 4 на Повелбата.

По откривањето на кршење на Повелбата на ОН при приемот на Република Македонија (РМ) со нелеганите дополнителни услови, Игор Јанев предложи стратегија за решавање на проблемот со името во ОН, која има два модалитета. Првиот модалитет подразбира дека уставното име се воспоставува со политичкиот приод преку Резолуција на Генералното собрание на ОН (ГСОН), каде поагајки од Советодавното мислење на Мегународниот суд од 1948, и од фактот дека Република Македонија ја поминала постапката во Советот на безбедност на ОН со искажан став дека општите услови за прием се исполнети, треба да побара продолжување на македонското членство во ОН под уставното име Република Македонија. Имено, прифакајки ги ставовите на Мегународниот суд од 1948, со простото мнозинство од присутните и кои гласаат во ГСОН (според модел од 1948.), Јанев покажа дека Македонија може да го продолжи членскиот статус во ОН под уставното име Република Македонија (заменувајки ја референцата односно деноминацијата“theformer Yugoslav Republic of Macedonia “). Вториот модел е правната варијанта во која Јанев предлага еден мегу чекор, а тој е поставување прашање од ГСОН до Мегународниот суд за правда, слично како 1947, за тоа дали се специфични услови за прием на Македонија во ОН дополнителни во однос на пропишаните во Повелбата. По добивање на Советодавното мислење на Мегународниот суд дека условите се дополнителни односно дека референцата “theformer Yugoslav Republic of Macedonia “, и преговорите за името се нелегани, при прифакањето на таквото мислње од Генералното Собрание на ОН би било воведено во ОН и правото на Република Македонија да го користи своето уставно име (односно со резолуцијатата на ГСОН членството би било продолжено со уставното име Република Македонија).

Ставовите на Игор Јанев се прифатени во научната периодика во светските научни списаниа. Покрај American Journal of International Law (AJIL) ставовите на Јанев се објавени и во Review of International Affairs, Political Review и во други мегународни списаниа.

Игор Јанев објавил над 150 научни трудови пред се во мегународни списаниа надвор од Македонија, како и 17 книги и монографији од областите на Мегународната политика, надворешената политика и на Мегународното право и организации. Мегу другото, Игор Јанев е и основач на Релационистичко-дијалектичка теорија во општата Онтологија (Филозофија). Основното филозофско прашање на постоењето е идентификувано како: Одкаде се што постои? Јанев доби соодветно решение на ова филозофско прашање со преформулацијата во форма: Одкаде се што постои , во однос на Ништо? Со негација на овој парадокс, поставувајки прашање Во који услови вакво прашање е нелогично?, Јанев покажа дека еден од двата аспекта е нужно невозоможен односно дека полот означен како Ништо е невозможен. Решението е најдено во нужната релација мегу Ништо и (спротивно на тоа ) Нешто, кои се во системска врска. Како што заклучил Јанев, од ова произлегува дека основната релација е пофундаментална од елементите односно половите на која било релација. Ова филозофска концепција е и основа на новата релационистичка теорија на мегународните односи, која ја застапуава Игор Јанев.

 Главната инспирација за истражувањето на мојата докторска теза беше желбата да продолжам да учам и да се надоградувам себеси, мотив да се соочам со нешто недостижно и непознато

Роден сте во во Прилеп, своето основното образование го завршувате во ОУ. „Св. Климент Охридски“ во Битола, а матуриравте при Битолската гимназија Јосип Броз Тито, во билингвалната паралелка, на природно- математичкиот смер. Што ве потсетува прво на родниот крај и средношколските денови во Битола?
Роден сум во Прилеп поради тоа што моите родители потекнуваат од прилепскиот регион, но моето детство го поминав во Битола, каде што живеев до мојата 18 годишна возраст. Битола ми евоцира многу убави спомени. Израснав во битолската брусничка населба, каде што стекнав безброј пријателства, кои до ден-денес ги оджувам. Освен дружењето во улицата со моите другари и другарки, голем дел од моето слободно време го поминував играјќи ракомет заедно со мојот брат Гоце. Во времето во кое растевме, се појавија и првите видео игри. Првиот компјутер за мене беше прозорот кон светот на технологијата. Оттогаш се роди желбата во мене да работам со компјутери и компјутерски компоненти. Средношколските денови ми беа едни од најубавите. Традицијата за кафе на широк сокак беше неизбежен дел од рутината на нашата генерација. Најчесто излегувавме во големо друштво, а секој викенд бевме редовни посетители на битолските кафичи и дискотеки. Но, тоа не значеше дека бев помалку посветен на учењето и на образованието. Контитуирано бев со одличен успех, и бев меѓу подобрите во генерацијата, особено во областа на математиката и техничките науки. Според мене, да се има богат социјален живот и да се биде вреден и исполнителен ученик е најдобриот рецепт за убави средношколски денови.

Своето високо образование го запишувате во 2009 година на машинскиот факултет во Скопје при универзитетот „Св. Кирил и Методиј“, во 2013 година дипломирате и се здобивате со титулата „Дипломиран универзитетски инженер по машинство“, како дел од 10те најдобри студенти на генерацијата. Потоа, своето образование го продолжувате на Универзитетот во Леобен, Австрија. Во 2017 се здобивате со титулата M.Sc. (Dipl.-Ing.). Од каде желбата да изучувате машинство, дали можеби тоа е традиција во вашата фамилија?
Како и многу други матуранти, кога го привршував моето средно образование не бев одлучен на кој факултет да го продолжам моето високо образование. Сепак, бев сигурен дека сакам учам нешто поврзано со автоматика, програмирање и математика. После долго размислување и неколку состаноци со мои сегашни колеги и професори, се одлучив за Машинскиот факлутет во Скопје. Сметав дека овој факултет ќе ми даде најдобра шанса да го научам сето она што е потребно за да се изградам како иден инженер и дека ќе ми ја овозможи потребната пракса. За среќа, моите очекувања беа исполнети. Во последната година од моите студии во Скопје, ја добив можноста да учествувам на еден натпревар организиран од Институтот за автоматика при Универзитетот во Леобен, Австрија, каде што моментално работам. Всушност, заедно со неколку колеги од институтот за автоматика во Леобен – кои исто така учествуваа на натпреварот, изработивме робот кој требаше да помине низ предходно изработени препреки. Престојот на натпреварот ми беше одлична можност да се запознаам со начинот на работа и можностите кои ги нуди Универзитетот во Леобен за студентите од мојата област, па така дојдов и до идејата да го продолжам моето образование на пост-дипломски студии токму на тој Универзитет. Во мојата фамилија јас сум единствен машински инженер, мојот брат е инженер архитект, а моите родители се занимаваат со претприемаштво.

Имате работено како истражувач – инженер на нови методи за контрола на рударските машини во одделот за истражување и развој во познатата компанија Sandvik Mining and Construction, која се наоѓа во Целтвег, Австрија во период од една година, поточно од 2016 до 2017 година. На што ве научи ова практично работење? Има ли големи разлики во она што го изучувавте теоретски од она со коешто се среќававте практично?
Можноста да работам во Sandvik Mining and Construction, која е една од најдобрите 5 фирми во областа на рударски машини на светско ниво, за мене беше големо искуство на личен и професионален план. Имав среќа да работам во одличен сектор, поточно во одделот за истражување и развој, и да бидам опкружен со луѓе кои имаат големо знаење и искуство во мојата област. Работевме и сè уште работиме на најновите технологии на контрола на худрауличните системи кои се користат во рударските машини, поточно во машини за бушење на тунели. Дел од мојата работа во Sandvik беше објавена во мојата магистерска работа, насловена: „Modelling, Simulation and Control of a Hydraulic System with Individual Meter-in and Meter-out“, а во превод „Моделирање, симулација и контрола на хидраулични системи“. Практичното работење беше многу слично, но и многу различно со тоа што до тогаш го работев и знаев. Опкружен со колеги кои имаат големо искуство во мојата област сфатив дека имам уште многу да работам и учам. Исто така, имплементирањето на дел од концептите кои до тогаш ги развивав, за мене беше големо искуство. Сепак, постојат разлики помеѓу моето истражување и имплементирањето на дел од методите во пракса. Не секогаш тоа што го истражуваме има директна имплеметација во пракса, и обратно, не секогаш тоа што го работиме во пракса има директен придонес во истражувачката работа.

Моментално работите како асистент – истражувач при Универзитетот во Леобен, при Институтот за Автоматизација, каде што го пишувате својот докторски труд на темата „Numerical methods for optimal control of hydraulic independent metering systems“, а воедно сте и асистент по предметот Digital Contol of Dinamic Systems. Како ја вклопувате работата на вашата докторска теза, а воедно и работењето асистент – истражувач?
Како асистент – истражувач имам бројни обврски порзани со проектот од кој е финансиран мојот докторат. Впрочем, мојот докторат е финансиран од „Европскиот институт за иновација и технологија“ или поточно „EIT Raw Materials“ под проектот „Rock Vader“, во којшто институтот за автоматика при Универзитетот во Леобен и Sandvik Mining and Construction се едни од партнерите кои работат на изработување на нова машина за бушење на тунели. Тоа ми даде предност да можам да продолжам со тестирања во компанијата Sandvik Mining and Construction на опремата на која веќе предходно работев, а и да продолжам да работам со колегите со кои имав одлично искуство. Дел од мојот ангажман како асистент – истражувач се: подготовка на местата за тестирање, тестирање и аквизиција на податоците, обработка на податоците, имплементирање на нови методи, итн. Дел од овие методи им ги презентирам и на студентите преку предавањата по предметот Digital Control of Dynamic Systems. Целта е да им се долови на студентите како одреден дел од теоретските методи кои ги работиме заедно, можат да се применат во пракса. Исто така, дел од работата што ја работам како асистент – истражувач ќе биде и дел од мојот докторат. Остатокот од мојата работа се состои од подготовка на теоретска основа за методите применети при тестирањата, нивната имплементација во симулации и верификација на методите.

Што ве инспирираше во изработувањето на вашата докторска теза?
Една од главните инспирации за изработката на докторската теза за мене беше желбата да продолжам да учам и да се надоградувам себеси. Друг голем мотив ми беше и желбата да се соочам со нешто што дотогаш сум мислел дека е недостижно, непознато.

Млад, а толку успешен во својата професија, во вашата биографија ќе забележите голем број на трудови на различни теми, што за вас значи пишувањето и што ве инспирира за да создавате?
Пишувањето како и споделувањето на идеи и трудови е нешто што ми создава големо задоволство. Кога пишувам се трудам секогаш да се ставам на страната на читателот и да се запрашам: „Доколку јас го читам овај труд, како би сакал да изгледа и што би сакал да содржи?“ Искрено, верувам во идејата дека сите истражувачи треба да ги споделуваат своите идеи со цел да се создаде подобро општество и свет во кој ќе живееме заедно. Таа мисла ме води и мене како истражувач и ми е една од главните мотивации кога пишувам. Исто така, истражувањето не е секогаш индивидуален процес. Тоа е најчесто продукт на колективна работа и соработка. Околината и моите колеги од Институтот за автоматика ми се исто така голема мотивација и поддршка. Во таа насока, би го споменал колегата Димитар Нинески, со кој моментално пишуваме неколку заеднички трудови од областа на нумерички методи за контрола на системи.

Ви недостасува ли татковината? Како е да сте во странство? На што еден млад човек треба да биде подготвен за да успее во Светот?
Па искрено татковината од секогаш ми недостасувала. Сметам дека тоа е една од работите која ни е заедничка на сите ние кои сме во странство, колку и понекогаш да мислиме дека не е така. Чувството да сте надвор од државата во која сте се родиле, на почетокот за мене беше како да одам на летување. Всушност, се наоѓате во нова околина каде ништо не ви е познато, запознавате нови луѓе, нов јазик итн. Но, како што поминува времето, се повеќе и повеќе се навикувате и почнувате да се прилагодувате. Како млад човек во странство треба да сте спремни да се прилагодите на околината и условите. Една од најважните работи која би ја издвоил е познавањето на јазикот. Доколку државата и луѓето во која моментално живеете се спремни да не прифатат со отворени раце, тогаш мислам дека во најмала рака треба да се потрудиме и ние да им возвратиме на еднаков начин.

Што ве мотивира за да успеете во животот?
Голем дел од мотивацијата ја црпам од членовите на мојата фамилија кои се моја најголема поддршка. Тие се секогаш тука за мене и секојдневно ме инспирираат. Без нив не би бил ни пола пола од човекот којшто сум денес. Исто така, желбата да бидам што е можно подобра верзија од мене секој ден е голема мотивација за мене.

Како го исполнувате вашето слободно време?
Моето слободно време се трудам да го исполнам со повеќе активности. Моментално мојата главна спортска активност е Cross Fit, нешто во коешто многу се пронајдов и би го препорачал на сите оние кои сакаат кратки но интензивни тренинзи, кои содржат атлетика, гимнастика и кревање на тегови. Исто така, понекогаш играм пинг понг со моите колеги. Освен за моето физичко здравје, се грижам и за психичкото. Пред околу две години започнав да практикувам Зен медитација, која ја води професорот на мојот институт, институтот за автоматика, Paul О’Leary. Инспиративно е за сите нас, кои сме негови колеги, да учиме од него не само нешта поврзани со машинството и струката, туку и техники за медитација, начини за справување со стрес и слично. Исто така, едно од моите омилени хобиа е готвењето. Наоѓам големо задоволство да приготвувам нешто што претходно не сум го направил, а потоа го споделувам со моите другари и колеги. Исто така, за викенди практикувам да гледам фудбал, особено Liverpool.

Што ќе им порачате на сите кои го читаат ова интервју?
Би им порачал да уживаат во животот и во работите кои ги прават среќни. На сите нас ни е дадена шансата да го живееме овај живот, единствено нешто што треба да одлучиме е како да го поминеме времето кое ни е дадено. Ќе завршам со зборовите на писателот Allan Watts: „It’s better to have a short life that is full of what you like doing, than a long life spent in a miserable way“.

 Љупчо Нечовски сопственик на хотелот Лејквју ,во Отешево на убавото Преспанско езеро,е иселеник повратник од Америка (Њу Џерси).По 27 години работа во САД Љупчо се врака во својата родна Преспа за да стане угостител и да го врати туризмот во разурнатата и напуштена туристичка населба . На туристите им нуди , чист воздух , спокојство, прекрасен поглед кон палжата и преубава Македонска храна. Самиот вели дека ова го посакувал одамна, единствено барање до властите му е да се вратат некогашните автобуски линии кои Преспа ја поврзуваат со Скопје , како би имало посетители од цела Македонија.

 Интервју со Теодора Теа Ристевска- студент на докторски науки

Програмата за млади истражувачи е од важно значење на секој образовен систем во една држава. Тоа значи подмладување на постојниот кадар како и можност за градење на кариера на младите, амбициозните и успешните луѓе во рамките на границите на своја-та земја. Разговараме за студентски денови, како и за ангажманот во ис-тражувачката дејност, со Теодора-Теа Ристевска млад истражувач, врабо-тенa од страна на Љубљанскиот уни-верзитет, на Факултето за општествени науки, во истражувачкиот центар за одбрана.

1. Родена во Битола, своето средно образование го завр-шивте во Гимназијата „Јосип Броз Тито” од Битола, а по тоа високото образование го продолживте на Правниот факултет во Скопје на политичките студии, од каде жел-бата да ја изучувате политиката како наука и зошто токму овој факултет го избравте?

Уште од гимназијалските денови, изучувајќи ја фило-зофијата како задолжителен предмет во четврта година, особено интересно ми беше изучувањето на политичката филозофија, а посебно темелот поставен од Сократ, Пла-тон и Аристотел. Вечните прашања од типот кој општест-вен поредок е правилен, кои идеали треба да се прифатат во општествените институции и кои се принципите кои доведуваат до избор и поддршка на одреден институцио-нален поредок, го задржаа моето внимание и посакав да дознаам многу повеќе.Така, ја донесов одлуката за студи-рање и изучување на политиката како наука. Затоа што ги разгледував само опциите на државните универзитети, политичките студии на Правниот факултет во Скопје беа мојата единствена опција. Гледајќи од денешна перспек-тива, горда сум на мојот избор и сметам дека ја донесов вистинската одлука.

2. Паралелно додека студиравте на Правниот факултет во Скопје, своето неформално образование го формиравте, преку учеството во Клубот на оратрори „Forum Oratores“, каде бевте член и земавте активно учество на Оратор-ските вечери на Правниот факултет во Скопје во чест на професорот Иво Пухан. Што за вас значи изучувањето на вештината на јавно говорење, колку оваа вештина ви по-могна во градењето на вашата личност?

Неформалното образование е пресудно за успехот на еден млад човек. Тоа што може да се научи од практич-ната работа, соработката со вредни, паметни и креативни луѓе полни со ентузијазам, може да замени многу часови поминати над учебник. Секако, тоа не значи дека не тре-ба да се учи, најдобро е комбинирано студирање на мате-ријалот за испити, но и волонтерска работа во студентски организации. Во мојот случај, моето студирање немаше да биде потполно, на некој начин и доволно, без моето актив-но учество во студентската организација „Клуб на оратори“ - Скопје. Можам слободно да кажам дека најубавите спомени од студентските денови ми се поврзани со работата и дружењето со членовите на овој клуб. Јавното говорење е вештина којашто има моќ да го промени светот. Многу познати говори се доказ за тоа. Уште поважно, јавното говорење го менува човекот, оној што говори. Промената, којашто јавното говорење ја изврши врз мене беше огромна. Ме научи да се борам, ми отвори некои нови и не толку истражени хоризонти. Неизмерно им сум благодарна на моите инструктори Драгана Каловска и Оливер Станоевски за одличниот вовед во светот на ораторството. Секако, како и на сите ос-танати членови на клубот од кои секој ден учев и емотивно растев, искрено им благодарам.

3. Своите постдипломски студии ги продолживте на Љубљанскиот уни-верзитет на Факултетот за општествени науки, на отсекот Европски сту-дии. Како одлучивте да продолжите во странство и што за вас значи сту-дирањето на овој факултет?

Најпрво студирав на постдипломските студии на Правниот факултет во Скопје, на отсекот Европски институции и политики. По успешно заврше-ните испити, ја консултирав мојата менторка Јулија Б. Базеркоска запишу-вање на магистерскиот труд на некој од истражувачките центри во стран-ство.Тогаш таа ми ја всади идејата за запишување на уште едни мастер студии во Љубљана. Предлогот беше за студирање на програмата Европ-ски студии на Факултетот за општествени науки, испратена од нејзината колешка Ана Б. Фенко, којашто пак подоцна ми беше менторка на магис-терскиот труд во Љубљана. Студирањето на овој факултет и во овој град за мене значеше многу различни нешта. Од една страна, откажување од удобноста која ми следуваа како државјанин во државата во која се ро-див - Македонија. Од друга страна, со моето преселување во Словенија го започнав процесот на учење нова култура, јазик, начин на живот и систем на вредности. Љубљана е место во коешто и двајцата мои родители имале студиски престој, во нивните студентски денови. Многу пати ја споменуваа Словенија, посебно Љубљана, како град со посебна убавина и рај за сту-дентите. Тоа можам слободно да речам дека се покажа како вистинито, Љубљана дури и ги надмина моите очекувања.

4. На истиот факултет и се вработивте, каде денеска активно партиципи-рате, што за вас значи оваа можност да работите во странство?

Можноста да се истражува во Словенија е навистина одлична. Условите кои државата им ги нуди на младите коишто имаат желба да истражуваат и да продолжат со своите студии се доста поволни. Агенцијата за истражу-вање на Република Словенија (АРРС), секоја година објавува конкурси за  млади истражувачи на кои апликантите се пријавуваат за различни истражувачки теми. За мое голе-мо задоволство, јас сум вработена на едно од тие истражувачки места, конкретно на катедрата за од-брана и безбедност при Факултетот за општествени науки, под менторство на проф. д-р Изток Презељ. Темата на којашто моментално работам и истражу-вам е дилемата помеѓу слободата и безбедноста во текот на војната против тероризмот.

5. Постои ли разлика во студирањето на Правниот факултет во Скопје и факултетот во Љубљана? Кои се позитивните, а кои се негативните страни?

Двата факултети го применуваат Европскиот кре-дит трансфер систем, којшто има за цел транспа-рентност и дава можност за споредба на ус-пешноста на студентите кои студираат на различни европски универзитети. Сепак, постојат одредени разлики помеѓу двата факултети. Правниот факултет во Скопје има 4 програми на прв циклус студии: правни, политички и студии по новинарство и од-носи со јавност. Факултетот за општествени науки во Љубљана пак, нуди 11 програми на прв циклус студии, меѓу кои се: информатика за општествени науки, комуникологија -медиуми и комуникациски студии, комуникологија - пазарна комуникација и односи со јавноста, културолошки студии - студии за култури и креативност, меѓународни односи, новинарство, студии за одбрана, политички нау-ки - јавни политики и администрација, политички науки - политички и државни студии, социологија, социологија - кадровски менаџмент. Во оваа при-лика би навела некои убави страни на Факулте-тот за општествени науки во Љубљана. Огромен е бројот на програми и предмети кои се изучува-ат на англиски јазик, со тоа факултетот е мета на многу Еразмус студенти, што овозможува големо вмрежување на студентите. Исто така, службата за меѓународна соработка, неколку пати во годината организира информативни денови, што придонесу-ва бројот на студенти кои се одлучуваат на Еразмус

мус размени и Еразмус пракси експоненционално да расте. Студирањето, пријавувањето на испити-те, уверението за положени испити, како и дипло-мата, се бесплатни. Библиотеката на факултетот е претплатена на најпрестижните научни списанија,

а исто така е снабдена со најновата литература на англиски јазик. Истражувањето и работата во неа е вистинско уживање. Со такви услови секој сту-дент има можност да го прошири своето знаење и со својата дипломска, магистерска или доктор-ска дисертација, на некаков начин да придонесе за општеството и науката.

6. Што му недостасува на македонскиот образовен систем, што би го направил подобар во иднина?

Програма за млади истражувачи, дефинитивно. Доколку наредните носители на јавни политики би се одлучиле на ваков чекор, тоа би значело многу за образовниот систем, подмладување на постој-ниот кадар како и можност за градење на карие-ра на младите, амбициозните и успешните луѓе во рамките на границите на својата земја. Сведоци сме на големиот „одлив на мозоци“ на младите, па можеби тоа би било еден од многуте начини коишто можат да го намалат тој тренд. Исто така, според моите сознанија, сè уште е актуелен проблемот со минималната можност на студентите за практична работа вон теоретското знаење. Иако веќе постојат одредени механизми со кои тоа се стимулира, како што е потврдата за летна пракса, голем број од потписите на тие потврди се добиваат без никакво практично вклучување на студентот. Би сакала да е ова исклучок, но се плашам дека тоа е пракса на најголем број од студентите.

7. Кое е мотото кое ве инспирира да одите напред во градењето на вашата кариера?
Остани истрајна, фокусирана и храбра. Работи, дру-жи се, рекреирај се и грижи се за себе. Кога си ти во ред, сè е полесно. Сите предизвици се лесно решли-

110

ви, а сите препреки се брзо соборливи. Успехот и градењето на кариерата не се само твоја заслуга, биди благодарна на сите оние коишто се дел од таа приказна, бидејќи секој на свој начин е извор на инспирација и мотива-ција. Поддршката од твоето семејство, пријателите, колегите и твојот парт-нер е најважна. Затоа, не заборавај да им ја возвраќаш поддршката назад, што е можно повеќе.

8. Како го исполнувате вашето слободно време?

Моето слободно време го користам различно, во зависност од годишното време и приликите. Се трудам да биде исполнето со различни културни, едукативни, забавни и спортски активности. Обожавам да одам на кино, тоа го правам најмалку еднаш неделно, слушам музика, слушам радио и podcasts. Исто така, пеам во Македонскиот хор „Биљана“ при Македон-ското културно друштво МКД Македонија - Љубљана.Посетувам различ-ни предавања, трибини и настани организирани од музеите во Љубљана. Се грижам и за моето здравје, тренирајќи јога и мечување. Претежно на пролет и во лето, им се посветувам на атлетиката и планинарењето, но се-пак во зависност од условите и приликите. Ва зима, уживам во неколкуте денови поминати на скијање. И најважно од сè, обожавам да го користам велосипедот како превозно средство низ љубљанските улици, бидејќи на таков начин се грижам и за себе, а и за природата.

9. Кои се вашите идни планови?

Моите идни планови на кариерен план се успешно докторирање, објаву-вање на трудови и успешно аплицирање на истражувачки проекти.

10. Што ќе им порачате на сите кои го читаат ова интервју?

Стравот е, според романскиот поет Никита Станеску, само нереализирана форма на љубопитност. А без љубопитност, како реализација на стравот и неговото надминување нема преминување од другата страна на граници-те коишто самите сме си ги создале. Затоа, бидете љубопитни и не забора-вајте да го искористите стравот во ваша полза.